Anne Wibaut – expert

Ik heb orthopedagogie gestudeerd, aan de UvA bij professor van Gennep.

Na aansluitend nog een jaar onderzoek naar de besluitvormingsprocessen in de zorg was het duidelijk voor me dat een belangrijk thema voor me zou zijn en blijven de stem van mensen met een beperking zelf en hun ouders te versterken en hen te steunen in hun zeggenschap over de inrichting van hun eigen leven, en dat van hun zoon of dochter.

Meewerken aan de totstandkoming van het PGB was een geweldige kans hier iets in te betekenen voor velen.

Daarna kreeg dit o.a. vorm in het werk met Personal Futures Planning.

Het is nog steeds een van de meest krachtige manieren om met mensen zelf in gesprek te gaan over hoe ze willen leven, wat ze belangrijk vinden en hoe we de nodige veranderingen in hun leven voor elkaar zouden kunnen krijgen.

Om dingen voor elkaar te krijgen is het nodig niet alles in je eentje aan te willen pakken, maar meedenkers en medestanders om je heen te krijgen.

En dat bracht me al snel bij mijn tweede kernthema in mijn werk: het belang van mensen om je heen die om je geven en je een gewoon, goed leven gunnen. Een sociaal netwerk. Die niet- professionele relaties waren en zijn nog steeds een blinde vlek in de zorg.

Al komen ze nu noodgedwongen in beeld, nu we niet genoeg mensen meer hebben om alle benodigde zorg te bieden. En zien we hoe ver professionals en ‘gewone betrokkenen’ uit elkaar zijn gegroeid en hoe lastig het is om tot goede samenwerking te komen.

Ik span me daar op verschillende manieren voor in om goede wegen te vinden. Het is bovendien een enorme kans om een gewoon leven in de gewone wereld voor iedereen dichterbij te brengen.

De laatste tijd krijg ik in mijn werk ook steeds meer te maken met mensen die zo complex zijn dat ze niet zonder meer passen op een plekje in het systeem. Meer dan wie dan ook hebben zij een stem nodig nu, om hun recht op een veilige woonomgeving die bij hen past ook te realiseren.

De Low Arousal benadering brengt voor mij nu veel van mijn thema’s samen: als orthopedagoog goed begrijpen wat er op grond van een diagnose speelt in de waarneming en prikkelverwerking van iemand, het belang van luisteren naar iemand – ook als dat via gedrag gaat – naar zijn verlangens en dromen, naar wat er echt toe doet voor iemand. En tot slot het opkomen voor het mensenrecht op een woonplek waar je je veilig en geborgen kan voelen.

Kortom: ik ben nog niet klaar!